Przenosiny!!

Zaraki Kenpachi

Zaraki wziął liścia do ust i wykrzywił usta *o shit... co to jest lee* szybko przełkną liść. *Musze udawać żemi to smakuje bo inaczej całkiem mnie znienawidzi. * Lolo usiadł pryognisku.

Hitsugaya

Vadhera wstała.
- Idę spać - oznajmiła, i położyła się we wgłębieniu z tyłu jaskinii.

Zaraki Kenpachi

Zaraki także się położył spać, jdnak ni mógł zasnąć cały czas myślał o pieknej elfce.

Hitsugaya

Vedhera nagle wstała, i szybkim ruchem przyłożyła sztylet do gardła Zarakiego
- Nie waż się nawet pisnąć - syknęła.
Na niebie pojawiło się stado smoków, które poleciały na szczyt.
- No, masz szczęście - Elfka odeszła od Zarakiego - gdyby nas wykryli już leżałbyś w grobie.
Znów położyła się spać.

Zaraki Kenpachi

- Dobra już dobra, czemu jsteś taka agresywna? *Przynajmniej była najbliżej mnie jak do tej pory* <zboczuś>

Hitsugaya

Rankiem Zaraki obudził się i zobaczył Vedherę, która siedziałą przy nowo rozpalonym ognisku, zajadając liście.
- Łap - rzuciła mu zawiniątko z pęczkiem liści - najedz się tym. Zostajemy tutaj, czy idziemy dalej na górę? Ty tu rządzisz, twój wybór. - Odrzuciła włosy, które zachodziły jej za oczy.

Zaraki Kenpachi

*Nareszcie...*
- Dzięki, nie iwem a ty co sądzisz troche niepokoi mnie to stado smoków.

Hitsugaya

- Decyduj się szybko - warknęła Vedhera - bo nie mamy za dużo czasu.

Zaraki Kenpachi

- Idziemy dalje co będzie to będzie...

Hitsugaya

- Dobra... - Vadhera wstała, wzięła dwa zawiniątka z liśćmi, i wyszła przed jaskinię. Dalekim skokiem przeskoczyła na sąsiedni głaz, i zaczęła się wspinać z wielką gracją.