Przenosiny!!

Hitsugaya

Walcz! - krzyknął wojownik, i ciął mieczem w bok Kerotha.

Wolfgar

Keroth był zdziwiony ale szybk0o zrozumiał sytuacje, podniósł swój miecz i obronił się nim przed ciosem elfa. Szybko się obrócił i sam ciąl go w ramię.

Hitsugaya

Elf leniwie uniknął ciosu i wyprowadził serię szybkoch ataków.

Wolfgar

Eragon z trudem załonił się przed kolejnymi ciosami alemimo wszystko się zasłonił. Odskoczył iteraz to on wyprowaził serię cięć.

Hitsugaya

Elf był bardzo zręczny. Uniknął wszyztkich ciosów, po czym szybkim skokiem doskoczył do gardła Kerotha.
- Nie żyjesz - powiedział - ale mimo to jest nieźle.
eroth zyskuje:
Siła +3
Zwinność +2

Zaraki Kenpachi

Zaraki podszedł do króla i pokłonił się.
Witaj królu - zaczął - przybyłem aby zapytać cię o jedną rzecz, a mianowicie o to czy mógłbym uczyć się tu walki tak jak Keroth?

Hitsugaya

Spokojnie... - powiedział Nagherihos - Jak dla mnie, jeden uczeń to aż nadto... gdy Keroth skończy, przyjdź do mnie, a wtedy porozmawiamy...
Słońce zaczęło prześwitywać zza gałęzi, podkreślając jeszcze moc decyzji Nagherihosa. Teraz nie było sensu się z nim spierać...

Zaraki Kenpachi

- Dobrze królu, - odp. Zaraki i uklęknął przed królem nocnych elfów - Przybędę tu gdy Keroth skończy, ale mam jescze pytanie. Co stało sie z tym chłopcem, którego nie dawno zostawiłem tu u ciebie. Czy wrócił do domu?

Hitsugaya

- Tak, nie martw się - powiedział król - trafił do swojego domu. Idź już.
Zaraki wstał i odszedł od króla, a drzewa szeptały między sobą dobre i złe nowiny, których słuchały przez cały czas od elfów.

Zaraki Kenpachi

Zaraki szedł lasem, wciąż słysząc jakby szepty... Bał się ataku z każdej strony. Trzymał topór za rączke aby w razie niebezpieczeństwa stanąć do walki z przeciwnikiem. Słońce przebijało się przez gałęzie drzew, które leniwie kołysały się na wietrze. PO pewnym czasie Zaraki wyszedł z lasu i zaczął zmierzać w stronę dżungli...